عجب
پس پايان فريما خانوم
يادش بخير با مرحوم زنده ياد آرمين عزيزم با هم آشنا شديم
اما هيچ وقت فکر نمي کردم روزي برسه که بيام و ببينم کامت خداحافظي زدي
اميئوارم نظر زهرا خانوم درست باشه و برگردي
تا دوباره از نوشته هات لذت ببيريم
شايد دوست مجازي من بوده باشي اما بدون که همه دوستان دنياي مجازي من در قلب من جاي دارند.
و هيچ وقت فراموششون نمي کنم
دير ميام به وبلاگم مخصوصا که الان 2 سال از ازدواجم مي گذره اما به تک تک وبلاگها سر مي زنم و به آخرن مطلب هاشون کامنت مي دم
اميدوارم برگردي و اگر برنگشتي حداقل متن تمام دوستات رو هم بخوني
يا حق