پنجره باران خورده ات را بازکن،چند سطر پس از باران،چشمهايم را ببين که هوايت ديوانشان کرده،دلم برايت تنگ است...

...نه من نمي خوام ياد بگيرم...

به روزم و منتظر خوش حال ميشم بياي

ياد گرفتم اما به قيمت خرد شدنم تموم شد...

الان بهش عادت كردم اما هنوزم فراموش نميشي هرگز:(((

قشنگ بود...لحظه هات پراز طراوت بارون

هعـــــــــــــــــــــــــــــــي روزگار...مجبوريم که ياد بگيريم:(

ثانيه هاي خسته بروزه:(